Małe przedsiębiorstwa, nie przekraczające 2 000 000 euro przychodów ze sprzedaży zwykle decydują się na prowadzenie księgowości w formie Księgi Przychodów i Rozchodów (KPIR). Taka forma pozwala w przejrzysty sposób udokumentować osiągane w działalności przychody, a także ponoszone koszty. Księga jest przewidziana do celów podatkowych, aby na jej podstawie ustalać główną podstawę opodatkowania. Planując samodzielne prowadzenie księgowości, należy wiedzieć, jakich zasad należy przestrzegać, by prawidłowo księgować obroty firmy.
Kto ma obowiązek prowadzenia KPIR?
Co do zasady, do prowadzenia Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów zobowiązani są wszyscy przedsiębiorcy zarejestrowani w CEiDG, którzy nie prowadzą pełnych ksiąg rachunkowych, a także nie opłacają podatku dochodowego w formie zryczałtowanej lub karty podatkowej. Warto przy tym pamiętać, iż w przypadku przekroczenia wartości przychodów określonych na poziomie równowartości 2 mln euro, konieczne będzie zastąpienie dotychczasowej formy księgowości pełnymi księgami.
Wymagania dotyczące KPIR
Ustawa nie wskazuje, w jakiej formie podatnik ma prowadzić Księgę Przychodów i Rozchodów. To znaczy, że dopuszczalne są zarówno księgi w formie tradycyjnej, tj. papierowej, jak również w postaci elektronicznej. Warto przy tym mieć na uwadze, iż księgi papierowe wymagają znacznie wyższego nakładu pracy, a przy tym wyglądają mniej estetycznie. Z kolei księgowość prowadzona przy wykorzystaniu programu komputerowego wymaga regularnego wykonywania kopii zapasowych, aby nie utracić istotnych danych.
Co powinna zawierać KPIR?
Budowa KPIR została określona w zał. 1 do rozporządzenia MF w sprawie KPiR. To znaczy, że podatnik nie może dowolnie modyfikować jej konstrukcji. Taka standaryzacja ma na celu usprawnienie procesów kontroli. Należy pamiętać, że podatnik ma obowiązek prowadzić księgę w sposób niewadliwy i rzetelny. Z tego powodu wielu przedsiębiorców decyduje się zlecić prowadzenie ksiąg rachunkowych profesjonalnym biurom księgowym.